Stanisław Smolka (1854-1924), historyk polski, historię studiował w Getyndze, po powrocie do kraju otrzymał na Uniwersytecie Jagiellońskim katedrę historii polskiej, od 1890 r. pełnił funkcję sekretarza Akademii Umiejętności. W 1902 roku na skutek choroby wycofał się z pracy uniwersyteckiej. Współpracował natomiast z “Czasem”, zasiadał w Izbie Panów, w czasie wojny współpracował NKN-em. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę objął profesurę na uniwersytecie w Lublinie. Napisał m.in.: Początki feudalizmu (1874), Mieszko Stary i jego wiek (1881), Szkice historyczne (t. 1-2 1882-83) Kiejstut i Jagiełło (1889), Polityka Lubeckiego przed powsta- niem listopadowym (t. 1-2 1907).
, historyk polski, historię studiował w Getyndze, po powrocie do kraju otrzymał na Uniwersytecie Jagiellońskim katedrę historii polskiej, od 1890 r. pełnił funkcję sekretarza Akademii Umiejętności. W 1902 roku na skutek choroby wycofał się z pracy uniwersyteckiej. Współpracował natomiast z “Czasem”, zasiadał w Izbie Panów, w czasie wojny współpracował NKN-em. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę objął profesurę na uniwersytecie w Lublinie. Napisał m.in.: Początki feudalizmu (1874), Mieszko Stary i jego wiek (1881), Szkice historyczne (t. 1-2 1882-83) Kiejstut i Jagiełło (1889), Polityka Lubeckiego przed powsta- niem listopadowym (t. 1-2 1907).)