Postać
Leon Chrzanowski 1829-1899
Ukończył wydział filozoficzny i prawny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był bratankiem generała Wojciecha Chrzanowskiego. Wziął udział w powstaniu krakowskim 1846 r. – przedostał się do Prus, gdzie został uwięziony. Gdy udało mu się opuścić twierdzę Kozieł, udał się na emigrację – mieszkał we Francji i Szwajcarii. Po powrocie do kraju wszedł do redakcji wydawanego w Krakowie konserwatywnego dziennika „Czas”, w którym kierował działem politycznym. Był związany z „białymi”, w czasie powstania styczniowego wszedł w skład Komitetu Galicji Zachodniej – ponownie został uwięziony, tym razem przez władze austriackie, na dwa lata. Zasiadał w galicyjskim Sejmie Krajowym – z kurii I obwodu krakowskiego w drugiej kadencji (1867-1869) i z kurii III okręgu krakowskiego w kadencjach trzeciej, czwartej, piątej i szóstej (1870-1876, 1877-1882, 1882-1889, 1889-1895) – i wiedeńskiej Radzie Państwa. Napisał m.in. Chwile teraźniejsze i posłannictwo Polski (Paryż 1846), Odsiecz Wiednia (1876).