Urodzony na Ukrainie w miejscowości Bokijewka w rodzinie ziemiańskiej. W 1919 roku przeprowadził się do Warszawy, w latach kolejnych studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1923 r. współpracował z wydawanym w Krakowie „Czasie”, pisał również do wileńskiego „Słowa” oraz „Buntu Młodych”. W 1939 r. został korespondentem „Słowa” w Londynie. Równocześnie od 1924 r. pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, przebywał m.in. w placówkach konsularnych w Paryżu (1927-1928), Nowym Jorku (1928-1931) i Tokio (1931-1933). Służbę dyplomatyczną zakończył w 1933 r., następnie w 1935 r. został zatrudniony w Banku Polskim. Po wybuchu II WŚ pracował dla polskiej sekcji BBC, a także dla rządu na emigracji w Ministerstwie Informacji i Dokumentacji. Pozostał na obczyźnie, zostając po wojnie współpracownikiem rozgłośni Głos Ameryki, a także kilku pism, m.in. „Dziennika Żołnierza” i „Kultury”, do której pisał głównie o gospodarce. Pełnił funkcję paryskiego korespondenta Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Najważniejsze publikacje: Zagubieni romantycy i inni (1992), Gawędy o ludziach i czasach przedwojennych (2000).