Postać
Zygmunt Cybichowski 1879-1946

Urodził się w Poznaniu w rodzinie inteligenckiej, studiował prawo i ekonomię na uniwersytetach w Berlinie, Monachium, Wrocławiu, Paryżu i Strasburgu. W tym ostatnim w 1902 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych. W 1905 r. we Wrocławiu zdał egzamin na asesora sądowego, później odbywał praktykę sądową we Wrocławiu i Berlinie. W 1912 r. został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Encyklopedii Nauk Prawnych i Politycznych oraz Filozofii Prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1916 r. Cybichowski otrzymał nominację na profesora Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1919 r. był sekretarzem i głównym referentem Ankiety dla oceny projektów konstytucji. W latach 1919-1922 dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1923 r. został sędzią Stałego Trybunału Rozjemczego w Hadze, a w latach 1926-1931 był sędzią Trybunału Kompetencyjnego Światowego Kongresu Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego w Warszawie. W 1930 r. otrzymał doktorat honoris causa Columbia University w Nowym Jorku. Politycznie do końca lat 1920-tych był związany ze Stronnictwem Narodowym, potem - na fali radykalizacji się jego poglądów - związał się z ONR, wygłaszał pochlebne opinie na temat nazizmu i faszyzmu, choć nie stronił od krytyki niektórych ich aspektów. Zmarł 30 V 1946 r. w Poznaniu. Autor m.in.: Artikel 76 der Reichsverfassung (1902); Das antike Volkerecht (1907); Międzynarodowe prawo wojenne (1914); O pojęciu i istocie przynależności państwowej (1920); Polskie prawo państwowe (1925, 1927, 1929, 1933); Encyklopedia podręczna prawa publicznego (1926-1930); Międzynarodowe prawo karne (1927); Prawo międzynarodowe publiczne i prywatne (1928). OMP wydał monografię poświęconą Cybichowskiemu autorstwa Adama Danka, pt. Demokracja nacjonalistyczna. O myśli politycznej Zygmunta Cybichowskiego, a także wybór jego pism Na szlakach nacjonalizmu.